Бусдад үлгэр дууриал болохоор буянт, хүмүүнлэг, сайн сайхан үйлс бүтээчихээд би их юм хийлээ гэж хэнд ч биеэ магтаагүй, шан харамж, авилга,ашиг горьдоогүй энэ цагийн эгэл баатруудыг тодруулж байгаа нь ТВ-9 телевизын цаг үеэ олсон нэвтрүүлгүүдийн нэг байлаа. Эгэл баатрууд маань хийх ёстой ажлаа хийсэн надад ямар ч гавъяа шагнал хэрэггүй, шагнал ашиг горьдож хийсэн ажил биш гэж байхад, хийх ёстойгоо ч хэл амгүй хийхээ байсан хэсэг бүлэг бас байх юм. Сүүлийн үеийн судалгаагаар авилга хамгийн их авагчдын манлайд манай ачит эмч, хайрт багш гээд л төрийн албан хаагчид удаалсан жагсаалт гарч. Харин манай цагдаа хууль хяналтынхан яагаад энэ жагсаалтын эхэнд биш юмаа гэхэд айрагдаагүй нь гайхалтай. Юу гэвэл цагдаа нарийн авилга аваад амаа үдүүлж, нүдээ таглуулсан танил тал хардгийн нэг жишээг хэлэе. Жирийн жолооч найз маань надтай нэг юм хувааж ууя гээд бүхээгтээ задлах гэж байна. Чи тэрэг барьж яваа юм байна дараа болъё гэвэл зүгээрээ энэ дүүрэгт найз нь хаалтгүй чи бүү санаа зов гээд машинтайгаа архидаж байна. Тэрний ард хэн нэгэн ядуу цагдаа, хамгаалагч болж дархалсан байж магадгүй. Авилгад өртдөг тэд шууд авилга нэхдэггүй ч хөшүүн хүйтэн хөндий харьцаа нь жирийн иргэдийг чирэгдүүлж байгаагаас өгөхөөс аргагүй байдалд оруулдаг ч байж магадгүй. Өвчтөнөө үзэж эмчилж, сэтгэл тавьж байгаа эмч яах аргагүй буянтан. Өвчин зовлонгоос нь салгасан ачтандаа талархаж байгаа хүн энэ хорвоогоор дүүрэн байгаа. А-үсэгээс эхлэн эрдэмд сургасан багшдаа баярлаж талархсан сэтгэлийн бэлгээ өгөх гэж уулзалт болгондоо хичээдэг. Шавийн эрдэм багшаас гэж багш, номд мөргөдөг хүмүүсээ манай ард түмэн. Газрын албаны ажилтан олон хүний авах хүсэлтэй ашигтай байршилтай газрыг миний эзэмшилд өгч шийдвэл надад нэг насны буян. Би бас л энэ насныхаа ачтанд талархсан сэтгэлийн бэлгээ өгч баярлуулах гэж хичээнээ дээ. Энэ мэтчилэнгийн олон буянтан энэ хорвоо дээр байгаа аж. Тэдэндээ ач санаж байгаа хүн юм өгч баярлуулах гэх байх. Тэднээр үйлчлүүлж үйлчилгээ авах гэж төрийг бий болгоод төрийн санг нь татвараараа бүрдүүлээд өгсөн гэж бодохоор бид өгөх ёстойгоо өгчихөөд авч байгаа үйлчилгээ л дээ уул нь зах зээлийн хуулиа бодвол. Талархаж баярласан сэтгэлийн өглөг өгөх хүсэл надад ч бии. Харин төрд ажиллаж байгаа хүн, би хийх ёстой юмаа л хийсэн гээд л хэлчихэж, бас өгсөнийг авахгүй байж чадахгүй байгаа нь ядуугийн зовлон уу? шунал уу?. Гэхдээ бид хийх ёстой ажлаа хийж байгаа тэр сайхан сэтгэлтэй хүмүүст яагаад авилга өгөөд хэрэгтэн болгочих гээд байдаг юм бол? Эмч хэдий сайхан аашилсан ч манай иргэд итгэхээ байжээ. Юм өгөхгүй л бол хийх ёстой эмчилгээ сувилгааг өөрт ашигтай хүнд үзүүлж өглөгийн эзний буянт дүрээр ялгавартай хандаад байдагт л учир байх шиг. Цаад үр дагавар нь хүмүүс эмч дээр очихоос төвөгшөөж жоргүй эм авч хохирох, мөн түүнийг ашиглаад эмийн сангууд хуурамч баталгаагүй эм борлуулан хүний зовлонгоор бизнес хийж шударга бусаар амьдрагч, хохирогч олшроод байгаад л даа. Эмч сэтгэл гаргаж сайхан ханддаг байсан бол хэн нэгэн бүсгүй баталгаагүй эмээр зулбах гэж амиараа дэнчин тавихгүй л байх даа. Хэнд ч ялгаваргүй сайхан хандаад үйлчилчихэж чаддаггүй л юм байх даа тэд. Эмнэлгийн болон төрийн бүх ажилтан тийм биш л дээ. Хувь хүний гэхээсээ энэ нийгмийн ёс суртахуун юм болов уу? Эгэл баатар ховордсон энэ цагт ажил бүтээе гэвэл хэдэн бор юмтай гарах нь дээр. Хүйтэн хад мөргөснөөс өгөөд л азаа үзэхээс.... цаг хугацаа алт өнгөрсөн минут эргэж олдохгүй.
No comments:
Post a Comment